ใต้เงาเงาะ
โคนอวบหนาแผ่กิ่งทั่วทิศ ใบส่ายไหวระริกเมื่อต้องลมจาง ใบนั้นเขียวหยดมาคล้ายหยาดน้ำแบนแบน
แสนร่มรื่นลมสายใต้เงาเงาะ กล้วยหยวกตรงหย่อนเครือสี่ชิ้น ใหญ่ใบตองชูขึ้นโบกสะบัด ใบกรอบเหลืองรุ่งริ่ง ดูขี้ริ้ว คลุมหยวกขาวอวบฉ่ำนุ่มนิ่ม
มะพร้าวเสียดขึ้น ฉีกกิ่งใบเหมือนคนผอมสูงหัวฟู ลูกกะลาเต็มทลายคล้ายแก่นดอกบัวตอง
พลันลมนิ่งใต้เงาเงาะเกิดคำถาม “เราไม่อาจเปรียบเปรยสิ่งที่มีอยู่กับสิ่งที่ไม่เคยมีอยู่เลยหรือ”
2541?
Comments
Post a Comment