สุดทาง

หากเขาเป็นนกไม่มีขา

ขอเธอเป็นลมอุ้มพาอย่าให้หล่น

หากเธอเป็นปลาไม่มีคลีบเขาจงเป็นน้ำวน

หมุนป้องเธอพ้นทุกกระแสร้อนเย็น

นับแต่นี้ไม่มีพรุ่ง

เธอจักเป็นรุ่งอรุณของทวีปสุดท้ายที่เขาเห็น

คือที่หมายของนักเดินเรือผู้หลีกเร้น

และเขาจักเป็นกัปตันที่ถึงฝั่งอันสุดทาง

การอยู่ร่วมของทั้งสองคือเสาและคาน

ความอดทนและการเอาใจใส่คือหลังคาและผนัง

เปิดช่องประตูหน้าต่างด้วยความเชื่อใจไว้วาง

ให้แธอเป็นบ้านอันจีรังของเขา ให้เขาเป็นบ้านอันยืนนานของเธอ

ให้เธอและเขาเป็นบ้านอันยืนยังของรัก

2554