หยาดน้ำตากับเมล็ดฝุ่น

ร้องไห้ออกมาเถิดแม่หนู...

หากมีผงฝุ่นอยู่ในดวงตาของเธอ

ปล่อยให้หยาดน้ำอุ่นๆ จากดวงตาของเธอ

ประคองพวกมันไว้

ร้องออกมาให้เต็มที่...

หากมันทำให้ดวงตาเธอเจ็บ

แต่จงอย่าเกลียดเมล็ดฝุ่นจากสายลมนั้นเลย...

มันเพียงแค่ต้องการมาชิมหยาดหวาน

จากดวงตาแสนงามของเธอ...

และเมื่อหยาดน้ำตาพาพวกมันกลับลงสู่ดิน...

ดอกไม้สีสวยก็จะงอกงามขึ้นมา

ล่อผีเสื้อตัวน้อยๆ ให้บินมาเกาะที่ปลายจมูกของเธอ

ขาเล็กๆ ของมันจะสะกิดเธอเบาๆ

จนเธอรู้สึกจั๊กกะจี้...

และอดไม่ได้ที่จะต้องยิ้มออกมาอีกครั้ง

2540