ปีกหมวกโบราณ

ก่นเกลื่อนจะเปื้อนทาง – ระยะทาง

ปลิดคว้างแม้ร้างลม จะพรมให้

ปลดเถิดสัมภาระถ้าหนักไป

อาลัยเถิดอารมณ์ ถึงข่มทิ้ง

ร่วงสิน้ำตา น้ำตาใสใส

เช่นเดอกใบจักต้องโรย แม้ลมนิ่ง

เพียงสมสู่แล้วประวิง หรือทอดทิ้ง

แม้ฟ้านิ่ง ใบจะปลิด ก็โปรดปลง

ข้ามีหมวกใบหนึ่งสวมไว้กันแดด

แปดปีแล้วปีกเปื่อยปานคลีผง

ท่องเที่ยวร้างเปลี่ยวแล้วยังคง...

ยังคงเดินทาง – ระยะทาง

หญิงเจ้าอย่าแน่แท้โดยใจ

ข้าแรมไกลจากพลบจวบสาง

หญ้าไกวไหวบางอยู่ระหว่าง

เบื้องหน้าบ้านหมู่พลางปรากฏ

สางแสงแล้วฟ้าใส น้ำค้างพราว

ดาวตกแล้วตะวันเบิกสี – แดงสด

สาวน้อยนุ่มกระโจมโน้มช้อยชด

สัมภาระกำหนดสถานี

2540